۱۳۹۲ دی ۶, جمعه

تنها ان مرد

تپش نگاه های بی جهت،
 ضربان قدم های بی هدف،
  دیوانگی گذر زمان، بی نفس،
   ازدحام انسان بودن...
 در کابین قدیمی متروی بی حرکت،

  ان مرد که  بی محابا در کابین قدم هایش را فریاد می کشید،
     ... دیوانه نبود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر